
Ya habibi taala - oh liefje kom naar buiten - kom naar me toe - rook je sigaartje - tel de sterren - blaas - blaas je rook heel ver - dat ik de slierten vangen kan - ik kleed er mee het naakte lijf - niets liever dan de ijlte die me koortsig maakt - niets beter om me te verwarmen - ik kleed me in de mist die je verspreidt. - het blad en het woud zijn niet ver.
Nachtvlucht naar je uithoek... Dit is het uur dat zoveel kan. Ik
Ik ben moe vandaag. Moe gelezen. Moe geschreven. Moe geleefd denk ik. Moe gehoopt ook. Ik wil je zien, dus kijk ik op de enige manier die kan : in de nacht. Ik hoop dat je - als je naar buiten komt - gaat zitten precies waar ik wacht. Je bent scherp. Je zitknobbels steken... Je verglijdt in mijn schim en vult mijn leegte. Ik kijk naar je, naar je nek, je haar. Kam je het 's nachts? Ik voel. Overal. Maar met schimmen vingers is het moeilijk… Ik word gek weeral. Ik vloei in je. Niets is waar.
Zo dwaas en hardleers en volhardend blijf ik op post. Ik klop op je rug en op je armen. Ik vraag me af: verdraag je het? Ik vraag me af: ben je wel sterk? Ik vraag me af: heb je me wel hard geslagen? Ik weet het niet meer. Ik bewerk je overal, maar niet in je gezicht. In je gezicht wil ik kijken, dolen in je ogen, verdwalen. Zeg iets! In je taal, in één van de talen die je spreekt. Leer me nieuwe woorden, beelden vol betekenis, vol historiek, vol kleur en interpretatie. Nu op dit late uur ben ik voor alles ontvankelijk. Ik spreid me open tot op het niveau van al mijn cellen...
Ik kijk nog steeds naar je. Ik luister en ik zie. Sta niet op, ga niet weg… ik heb het zo vreselijk koud…Verdomme... ik wil niet leeglopen. Verdomme toch. Vul het gat in mijn buik. Houd je handen tegen me aan zodat ik heel blijf. Ik val uit elkaar.
Ya habibi taala - oh liefje kom naar buiten - kom naar me toe - rook je sigaartje - tel de sterren - blaas - blaas je rook nabij - dat ik de slierten vangen kan - ik kleed er mee het lieve lijf - vul de ijlte die me koortsig maakt - niets beter dan je gebod om mijn wezen te verwarmen - ik wikkel me in de woorden die je verspreidt met de nagels van je vingers - het blad en het woud zijn niet ver – de nerf van je handpalm staat in mijn huid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten