Alles is er nog behalve mensen.
De stoelen staan gerookt, bedronken is de tuin in je handen, je gezicht, en adem baart het stokken van woorden, het splijten van de lucht bij een plof. Hoe ver gedragen de trilling van de wolken als een postduif voor wat ik zeg?
Waar kijk je naar, vraagt een zucht, en volgt mijn ogen tot tegen de wortel van de berg. Dennen zingen karig.
Ik hurk in ouderbodem en vang een handvol nachtklokjes.
Het is zacht, de hond roept bij de zuiderburen.
(in de reeks god-dog)
en vele andere reeksen
