In the year 676 CE, on the eighth day of the first month of the Chinese calendar, a Buddhist priest named Yinzhong gave a lecture on the Nirvan Sutra at the Faxing Temple in Guangzhou. Suddenly, there rose a gust of wind, and the flag started swaying. One monk suggested: "The agitation of the wind!" Another monk remarked: "No, it's the agitation of the flag." Huineng, a monk of humble origin who later rose to prominence in the Buddhist tradition, interjected: "What is in agitation is neither the wind nor the flag, but the human heart" (Yifa Pagoda Chronicles). This is the quote Wong Kar-wai projected onto a background of rising and falling waves at the beginning of his film Ashes of Time.1 The message is clear: what creates restlessness, what stirs motions and emotions in the universe, is desire.
Sinkwan Cheng
Comparative Philosophies of Tragedy: Buddhism, Lacan, and Ashes of Time
MLN - Volume 123, Number 5, December 2008 (Comparative Literature Issue), pp. 1163-1187
4 opmerkingen:
Schitterende installatie.
Van Solomoukha ?
Brengt mij linea recta bij het hoofddoeken-verbod.
(orconsp)
Ja (gegevens verschijnen bij aanklikken foto), een afbeelding die ik al een poos achter de hand houd. Ik zag Solomoukha onlangs elders óók opduiken.
De opstelling fascineert me.
J., misschien kom ik er zelf ook wel op, maar ik ben met zoveel andere dingen bezig - of beter: met iets specifieks, kan me nauwelijks concentreren op dingen van buitenuit (Munch... zo mooi, maar verder dan gevoelens en innerlijkheid geraak ik niet - geen woorden. Schrijven hier... blijft bij pathetische compilaties, roepen naar de Pyreneeën, schreeuwen in de woestijn..) - hoezo, het hoofddoekenverbod?
Ik vertrouw erop
dat u daar (zelf) wel achter komt,
van zodra het u 'past' ;)
(biongl)
Vast ja.
(druipt van ironie.)
Een reactie posten