behouden hoop(je)
stukken brok
om de stukken zo dacht
ik
niet doch te komen
tot destructie
tot constructie
leidt
Wat?
ogen lepelen schillen vel schroeien
de doornigheid waarmee ik leef.
de sluier van huid
afgeschud
op verre plekken in je hand misschien.
je ziet me niet
je ziet me als ik translucent beweeg
en af en toe een gelatineprint
achterlaat
op je tongwoord.
.
