Golven meet je niet in centiliterpotjes, woestijn niet in een emmer. Een zandloper stapt duinen met platvoeten van tijd. Purper de bloemen en een geur van rottigheid. Ze draagt oorbellen, een handdoek aan haar borsten en daaronder het kind. Mijn lief was ze lief. Ik vroeg haar slaat hij je? En purper, purper keek ze me aan.
Ik heb geen geld voor maandverband, zelfs niet voor een oude krant in mijn slip. De blik ergens ver tussen de gombomen. Het is een ernstige zaak. Ik knik.
We zoeken vruchten van de baobab. Yoghurt straks, belooft ze. En met bananen nog te groen, wordt huiswaarts getogen.
Zout op de snee. Salt does the trick en een donkere plastic zak. Overmorgen zijn ze rijp.
Op takken hangt de was te drogen. Zeven jaar en klein. Namen van heiden en heilig... de kinderen - en 's nachts drukt ze zich - onder het deken, het bed te smal voor vijf.
Aan warmte geen gebrek. Aan vliegen geen gebrek. Aan luizen geen gebrek. Het riet breekt, het zand breekt. Haar tanden breken. Haar ogen.
Ze wuift niet meer.
Ik neem mijn boek. Het is uitgelezen. We stoken het vuur en maken waaiers en kiezen letters. Eerst al de E's, de A's enzovoort. Tot (...) overblijft.
Q(uestionmark).
Slaat hij je?
Ja.
Ze lacht en breekt een ei.
(...) ontsnapt.
La durée
