tahrir

qui ratione voluptatem sequi nesciunt, neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt, ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? quis autem vel eum iure reprehenderit,

never

[...] het voordeel van taal dan weer is de onbegrensde anarchie van vorm en betekenis. Ze zeggen dat er regels zijn. Haja, elke maand natuurlijk. Regels zijn het sterven, de dwangbuis van dimensies, de orde. Elke opgelegde vorm een gevangenis. Waar gekooide vogels - tja - zingen? Creatief met kruimels, een steen als mes, de muur wordt kalender, de wanden van een hersenpan een projectiescherm van emoties en fantasie. Dit oude systeem subliem verfijnd, waaiert in kleuren in golven over carnets de transgression. Een mondspoor in een huis van zwijgen, tongdeur en oogluik gesloten, spinrag voor en na het exiel van een wilde pelgrimstocht van letters, krassen en kreukels in een laatste laken. Wat te doen, de praktische benadering, de vriendelijke, de analytische, de cynische? Frontaal, open mond, open mind, in en uit, andere muziek, delven van gegevens, op teren, kan ik een wervelwind wenden om het verstijven van mijn hand waar lasnaden barsten te neutraliseren?

make my dream come
true

hoofdstuk 7, § 10, §11, p. 1, p. 11, vlg
hoofdstuk 9, § 10, § 25-26
hoofdstuk 11, §12, p. 30
de glazen deur - vannacht

de maan is van kaas

 أسمهان - يا حبيبي تعال

يا حبيبى تعالا الحقنى شوف اللى جرالي....من بعدك
سهرانه من واجبى باناجى خيالك ... مين قدك
و انا كاتمة غرامى، و غرامى هالكنى
و لا عندى لا أب و لا أم و لا عم أشكيلة ... نار حبك


روحى و قلبى و جسمى و عقلى و جمالى ... فى يدك
محتارة اعملك اية فى دلالك ... و ف_صدك
لية هاخبى غرامى ... و غرامى هالكنى
لأشكى و أبكى و أحكى بلك يا غزالى ... يلين قلبك


يا حبيبى تعالا الحقنى شوف اللى جرالي....من بعدك
سهرانه من واجبى باناجى خيالك ... مين قدك
و انا كاتمة غرامى، و غرامى هالكنى
و لا عندى لا أب و لا أم و لا عم أشكيلة ... نار حبك


أبعت مراسيل و اكتب جوابات اشكيلك ... و اتألم
ساكتة و صابرة و راضية بأحوالك ... م_الأول
و انا كاتمة غرامى ... و غرامى هالكنى
وافديك بحياتى و روحى و اهلى و مالى ... و لا تسألش


روحى و قلبى و جسمى و عقلى و جمالى ... فى يدك
محتارة اعملك اية فى دلالك ... و ف_صدك
لية هاخبى غرامى ... و غرامى هالكنى
لأشكى و أبكى و أحكى بلك يا غزالى ... يلين قلبك


يا حبيبى تعالا الحقنى شوف اللى جرالي....من بعدك
سهرانه من واجبى باناجى خيالك ... مين قدك
و انا كاتمة غرامى، و غرامى هالكنى
و لا عندى لا أب و لا أم و لا عم أشكيلة ... نار حبك

 

hoofdstuk http://toblogornottoblog-sodade.blogspot.com/2008/02/foto-door-het-raam-x.html

hoofdstuk http://toblogornottoblog-sodade.blogspot.com/2008/01/wij.html

en andere

ri-tu-elle

qui ratione voluptatem sequi nesciunt, neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt, ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? quis autem vel eum iure reprehenderit,

ernst jandls weihnachtslied 

machet auf den türel
machet auf den türel
dann kann herein das herrel
dann kann herein das herrel
froe weihnacht
froe weihnacht
und ich bin nur ein hund
froe weihnacht
froe weihnacht
und ich bin nur ein hund

chant de noël d’ernst jandl

ouvrez la poporte

ouvrez la poporte

pour qu’il entre

pour qu’il entre

mon seigneur et mémaître

joyel nono

joyel nono

et je ne suis qu’un chien

joyel nono

joyel nono

et je ne suis qu’un chien


(vert.: Lucie Taïeb)

hoofdstuk 7, §11, p. 6
chien

il est cinq heure...

qui ratione voluptatem sequi nesciunt, neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt, ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? quis autem vel eum iure reprehenderit,

In de geschiedenis van (on)mogelijkheid mengen (nonela)statistici zich bloedeloos, vermomd als spuugcijfers, palen en taarten. Daar worden de vitale punten van een historiek tot een prop gereduceerd.  Nu de wintersmid slechts koudvuur brandt, sterft het sterven diepgegrond, kilte als een pakking rond de gewrichten. Van vingers en van wisselringen: het jaar, de boom... Het kleitablet van de nacht blijkt 's morgens leeg. Vroeg in de ochtend is al een verleden vraag en het gebed ondertussen koud en gekreukt. In de spiegel reflecteert een onbekende bekende partieel. Bull's eye kijkt en schraapt de hoeven van wel en/of niet. Gedachten wisselen niet-temperatuurgebonden. Ik schrijf een litanie als voor het eerst, want dit is niet gelinkt aan tijd. Keten schakel na schakel, bit & byte, glijschuim, tactisch uur, digitaal en al in de vondelingenschuif. Raak! Ik wil hem naasten voor de droogte begint. Mogen is mijn vraag.

Wat is de vraag?

hoofdstuk 7, §11, p.1, p.11
hoofdstuk 7, § 12
qolashkif - hoofdstukken van een oude jas die lekker blijft zitten
hoofdstuk 11, § 12, p. 20 - 22

gedicht dat (niet) bestaat

hoofdstuk 7, § 10-11, p. 11
hoofdstuk 11, §12, p. 19
uit: de andere kant van de dag
voor (Je Naam)

per fume

conquisitis de voluptate et dolore disputandum putant. [32] Sed ut perspiciatis, unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam eaque ipsa, quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt, explicabo. nemo enim ipsam voluptatem, quia voluptas sit, aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos,

 

"Het koude schurft van dagen en inktvissen die zich in kloven nestelen, ruwe huid in afkeer van zalven... te bedenken dat je handen zelf als zalf waren na het gebaar dat ze verrichtten, na het snijden van je ogen op plekken waar ik zelf nauwelijks kan zien. Op mijn linkerborst naaide je een embryonaal weten. Sporen, onuitwisbaar als reliëfschrift. Ik ving een nieuwe studie aan: de cryptoanalyse. Binden en lossen, inpakken, transen, boren, kloppen, vegen. Het product. Aanzet tot toegepaste egonomie - ik zeg maar iets. Zoals steeds.
(Geen puisten op de i.)
Dat lichaam achterover met oogkassen zo diep als een ravijn en op de hals de zwelling van adem geflankeerd door sleutelbeenputten. Zo weerloos ben je niet  (en ik ronder), zo misleidend is je aanzicht als je je pen scherpt en de winding in je hersens als een berekenende sliert gebaren produceert langs de knuppelpaden van je duisterste ideeën. Paarden doe je knielen en anderzijds teugelloos sta je zelf te snuiven, gulzig slurpend aan de ochtendlucht, door tabak gefilterd."

(zo, dat was het dan weer voor vandaag)




hoofdstuk 7, § 10 - gulzig als een boer, Qohelet
hoofdstuk 7, § 11 - Nu!
hoofdstuk 9, § 10, p. 26
hoofdstuk 11,§ 12, s - s'

zijn

itaque aiunt hanc quasi naturalem atque insitam in animis nostris inesse notionem, ut alterum esse appetendum, alterum aspernandum sentiamus. Alii autem, quibus ego assentior, cum a philosophis compluribus permulta dicantur, cur nec voluptas in bonis sit numeranda nec in malis dolor, non existimant oportere nimium nos causae confidere, sed et argumentandum et accurate disserendum et rationibus

[...]
ik moordde wijn - ik weet wat gebeurde, een zeugrelatie opgehangen en bespuugd zelfs waar - neen - ik blind en nat en vuil grondend het bloed opensneedt en het recht liet spreken, kalm en herhaaldelijk, gelijkmatig stotend uit de open ader - een dunne roede daagde me uit te wassen in een gereed kind dat kruiselings over me viel en me touwhing. opnieuw
ik met dat insect dat mijn hoofd inpalmt, kruipend, zoemend, zaagzingend tegen de wandmaden schedelend aan 100%. seks is het voorspel, geweld de daad.. ik strooi duistere gebeden vloekend als 11-vaders en spuug de AV's en wang pillen. maar wil je echt weten waarom? omdat ik gek ben. het is vastgesteld. gek gek gek gek. hoor de tonen van de snaren, zwaar, met resonantie in je hart, hoor het met je longen dan. Luister. ik kras je duizend lijnen die onder een diamant spreken. decodeer.


We worden wat we zijn.
[...]



hoofdstuk 7
hoofdstuk 11
krascode, anderstalig

antigone

hydra tegen de gebochelde dwerg

a natura ipsa iudicari. ea quid percipit aut quid iudicat, quo aut petat aut fugiat aliquid, praeter voluptatem et dolorem? [31] Sunt autem quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, quid bonum sit aut quid malum, sensu iudicari, sed animo etiam ac ratione intellegi posse et voluptatem ipsam per se esse expetendam et dolorem ipsum per se esse fugiendum.

[    ]e schreven in een andere taal en schiepen een overleven, en wat ik [    ] past op de lussen van mijn vinger, de ene plek waarmee ik raak. Er waren vuisten en vlakke handen en duimen die huid naar believen kneedden. Een rug als djembé, billen als bongo (oh, de Andrade...), maar de haren van een paard die snaren zwepen tot aan de overkant hanteerde jij. Het is weinigen gegeven.
Er loopt een groef in de rug, helft tegen helft, schizofrene doornen haken en hechten weefsel. De wrong onderaan die je ontwaarde is onontwarbaar nu. Hij is me niet ontvallen, netzomin de haveloze jas die je me voorspelde, die je je voorstelde. Ontkleed stond ik al. Fundamenten van een van logica ontdane taal zijn geen fundamenten. Artaud spreekt niet in uitgetelde maten. De enige waardevolle reactie was jij, toen wat je zei zich verdroeg in wat geen woorden waren. En toch werd het geschreven. Slimme ruimtes in domme tijden.
Er wervelt water in mijn hoofd. Beau fort, des newages. Ra ta dra



hoofdstuk 7
hoofdstuk 9 
hoofdstuk 11, § 12, p. 6, p. 9
in: W. Benjamin -Über den Begriff der Geschichte, E. Canetti - Die Blendung,  [   ]ij

east to East

pas enough

Venez demain à 14h. 03.

hoofdstuk 7, §10, p. 31, § 11, p.11, overige pags. 

pag na pag na pag na

nu na na nu

hoofdstuk 12

Hoed mijn lammen

a natura ipsa iudicari. ea quid percipit aut quid iudicat, quo aut petat aut fugiat aliquid, praeter voluptatem et dolorem? [31] Sunt autem quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, quid bonum sit aut quid malum, sensu iudicari, sed animo etiam ac ratione intellegi posse et voluptatem ipsam per se esse expetendam et dolorem ipsum per se esse fugiendum. 

Gevleugelde dingen... waar the fuck heb je het over? Woorden? Schouderbladaangroeisels? Stralende nietbestaandheden? Waanzin, heresie, en het gerucht van Engelen, geprojecteerde angsten aangejaagd door wind en woorden die niet bedaren. Waar ben je dan met de theorie van chaoscontrole. De kookpotten borrelen verhit en gevaarlijk, olie en water, onverenigbaar. Technisch gesproken is geen rationele matrix toereikend. Lineaire ruimtes bepalen de trek van memmongen, van vee. Honden en duivels zijn elementair vuurwerk als god 's ochtends naar zijn werk gaat. Come si dice - Fruitige vrouwen doen handgesneden verhalen over het ontstaan van maanlicht in de beker van de nacht. Ze geuren naar manga en vleesbanaan.



hoofdstuk 7-11
es ist zeit...