zonder rode vloederigheid
en zwijgen
zwijgen tot de lichten schijnen
te vervagen en onze gezichten niet meer dan een vlek
meer zijn
de regen slaat onze
-kerheid ritmisch tegen vuil van jaren langen
ruiten met een waas van stof, misschien uit een woestijn.
Jouwe? Mijne?
Het is te dwaas dit leven en net daarom ver
-rast het me in blijven, schrijven,
dat het zijn en het verwachten beiden
hoop overstijgen
ik zoek wat niemand zei before
en geef het op
een brief(je)
(envelop)
waait binnen
dat de zonnen onbe-
schijnen
5 opmerkingen:
de letter )envelop( ongeopend gebleven
Ah... de haakjes :)
voelde mij genoodzaakt om er even op in te haken. Peter Pan heeft geduchte vijanden in dit land :)<= zelfs achter de vriendelijke lach een kap'tein van jewelste
Inhaken... En jij bent de vreselijke Hook of PP? Of mss de glimlach van de Cheshire Cat die achterbleef.
De Cheshire Cat is de nek om gewrongen door de laatste Disneybioscoophit :)
Een reactie posten