
Ik wil je bloemen geven voor in je bos.
Ogentroost en vogelmelk,
de ster.
Herinneringen. Kantlijnen. Toen.
Grenzen en uitsluitsel.
Blauw dat groen is en eigenlijk bruin. Ogentroost - weer je ogen.
Zie je me?
Zie je me?
Ik lees je boek. Je hebt mijn naam geschrapt. Maar in het vlees van het blad - met
potloden-ernst - blijf ik.
Ik blijf
in kruiden
in de langerhut van dit
in je haar.
In de bloemen op mijn naakte vel. Je schilderde secuur.
Steen met de roos die spreekt
ga niet dood in mei.
zin
tuig
me
14 opmerkingen:
Ik wil
Ik lees
Ik blijf
(soophy)
(Sophie's Choise
passeerde reeds lang eerder)
Hoe?
Jij ook?
(de Soefi's... daarentegen)
Ja !
Maar op het achterplan
(dragers van wol)
Dansers... Dansers (voor mij) vooral.
U heeft iets met dansen,
gok ik.
Herinner me dat u zich
eens door liefdes-
vlees
uitgenodigd voelde
om te bewegen.
(oforg)
(on four legs)
Is dat zo?
On four legs... tja.
Of dat zo is, weet ik niet, maar bij Meat Love vond ik u hevig staan.
(ousec)
(één van de drie)
Ik blijf er bij dat het een heerlijk dansnummer is, wat niet impliceert dat ik dans.
Waar ik stevig stond was in mijn typering van songteksten die, eenmaal uitgeschreven, niet meer overeind blijven, al staan ze stijf...
van baarlijke nonsens, infantiel taalgebruik enz. dan.
Onder andere.
Nu goed, baarlijke nonsens, Ik moest er maar eens mee ophouden.
U danst vaak in gedachten, meen ik te verstaan. Nu ja, vaak.
(ustamet)
(underestimated)
Dances with wolfshonden?
Of koorddansen.
Ustametoe...?
Koorddansen ? Niets voor u, mijn gedacht. White socks daarentegen.
Ustametoe ? Ik behelp.
(uniess)
(Ulysses ?)
Hm, het lijkt alsof je me wel denkt te kunnen typeren...
Geen idee welke associatie je met witte sokken ziet. Ik vind die negatief en distantieer me ervan.
Tenzij als kat.
Koorddansen: dansen op een richel, het balanceren tussen wolfijzers en schietgeweren, woorden, zinnen... honden, mensen, verlangen, leegte, enz. enz.
Vooruit. Daar zit toch potentieel in dat beeld.
't Ja, voortgaande op vrouws* blogcreaties en -schrijfsels vormt een mens zich onverlaat een beeld. Dat spreekt.
Ik zie u voor mijn imaginair oog niet onmiddellijk koorddansen, een woord dat ik associeer met iets verfijnds óf politiek gekonkel.
Ik zie u eerder in rubber laarzen of blootvoets door kleigrond waden. Ja, idd, balancerend tussen wolfsklauw en schietijzer, maar rechtop ! Vooral rechtop.
White socks, de wolf uit 'Dances with wolfs' past dan weer naadloos in hogeropvermeld plaatje.
* mans, in voorkomend geval
(midazorp)
(kan ik niet geografisch situeren)
Hm, zo bekend ben ik niet met de hoofdrolspelers in deze of gene prent, maar je toelichting stelt het witte-sokken-beeld alleszins bij.
Neen, ik ken zat zorp ook niet. Vast iets indiaans...
Een reactie posten