
parce que « toute chair est comme l’herbe,
toute sa gloire comme la fleur d’herbe;
l’herbe se dessèche, la fleur tombe
1 Petrus 1, 24 (Vert. Chouraqui)
de stilte breekt hij
somtijds
als een glas
scheurt een voorhang open
perst een spoor
het snijvlak
van het zwijgen door...
Dat het buiten waait: nóg de kale takken keren
- het kissen en grauwen van voor-maarts misbaar.
De klok raakt niet van slag en telt gestaag,
terwijl vanbinnen...
Dat ik de Kater sus:
"'t Is niets, het is maar wind",
Terwijl een ge-weten giert...
Weet! Weet dan toch! Lees en heb geweten.
Kwade tekens steken door de nacht, door kussens en door lakens, met joelende dromen, roepende geesten: "Tu deine Pflicht!"
Hoe dit te slapen leggen na alwéér een dag?
Als je maar las,
als je maar vond en las.
het huis is leeg.
Een muur begeeft.
Ik breek en breek en breek