Walla fouraagin saaba

Walla fouraagin saaba
(Certainement, votre départ sera éprouvant)

Vandaag ben ik vroeg opgestaan
heb met zacht poeder en koud water
mijn gloeiend lichaam gekoesterd
de boter zal ik niet slaan
de ceintuur zal ik niet omdoen

IK GA WEG
naar het zuiden, de omheining over

Uit: Je hebt me uitgebeend, Paula Tavares (Angola)

van belang

Een gesprek bij Zebedeus. Hij begrijpt nu beter mijn moederirritatie. Na jaren van containen, opvangen van emoties uit het hele gezin, ziet zij me nog steeds als dat vat waarin ze alles kan dumpen en ongeacht mijn weerstand daartegen en mijn verworven kalmte, is er dan soms plots de onmacht van 'het kind'.

Een nacht en dag met migraine tot gevolg en al de toestanden daarrond, ziek en misselijk als een hond, de weg haast kwijt... in de halo zoekend naar de focus... houvast (gelukkig ja, die was er uiteindelijk).

Ze neemt me vast in tranen en ik ontwijk haar dodelijk zuur. En als ze me erop wijst dat mijn littekens niet mooi zijn, denk ik aan de sneden die zij kerft terwijl ze de woorden uitspreekt. Ik trek me terug in het vrije zelf, maar word wreed verstoord. Ze trekken en sleuren me als een beest terug in de kudde. Ik ben te solitair daarvoor. Ik wil niet meer. Ik leer.

Tenslotte haal ik een koord en iedereen vraagt zich af: " Wat gaat ze nu weer doen?" Ik ontwaar vrees in hun ogen. Ik lach. Heel diep en zuiver. Want in dit leven komt het er op aan te filteren, te selecteren. En zo blijft weinig over, dat de moeite waard kan zijn. Maar dat weinige is de wereld en het leven. Want hier komt het op aan: niet wat je in de supermarkt koopt, maar hetgeen je in de quasi onbereikbare hut op de hoogste, steilste berg - je weet wel, achter de gesloten deur aan het einde van het onbewandelbare pad - krijgt van de even eenzame zwerver, de dorpsgek, die in zijn eenzame hoogte het sublieme heeft bereikt, dat en enkel dat is van belang.