Vreemd hoe het ritme verandert hier in huis. Heeft het met het zomeruur te maken? Slapeloos ben ik nog steeds. Vooral tijdens de nacht. En in de aller vroegste ochtenduren - wanneer ik zoek, ik zoek, ja, naar wat? - nu nog te koud voor de tijd van het jaar, want voor de tijd van het jaar staat de verwarming uit. Tegen de verarming. Rekeningen dienen op tijd betaald.
In het grote gebouw tegenover wordt raam na raam ontwaakt en meningen worden wakker in de huizen. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Sommige nog roestig - denk ik - op het vroege uur. Kranten en blogs zijn weer gepasseerd en het spoelsel van de columnisten blijkt redelijk voorspelbaar weer. Weinig cafeïne nog op de wereld. En ik vraag me af: waarom kan ik geen mening schrijven? Iets pakkends bijv. over een wielrenner, een jongen met een slechte opvoeding, en seksime en feminisme enzo (maar dat blijkt al gebeurd) of over - ja, waarover? Dat waar men vliegen mee vangt, beesten die tegenwoordig best ook heel wat zuur kunnen verteren.
Wat zou het onderwerp nog kunnen zijn? Discriminatie, het milieu, godsdienst, politiek, mishandeling (van dieren, vrouwen en chocola), ... maar dan opinies hé. Onderbouwd en zo. En met het gelijk aan de eigen kant en de nodige verontwaardiging die toont dat men er de juiste mening op nahoudt.
Meningen zorgen voor interactie. Er is voor, er is tegen. Soms wat nuance. Er is schelden, provocatie, onverwachte reacties van een bekende die je niet verbazen, wel verbazen, laten lachen. En wat nog meer? Oh. Dat is het zowat. Het laat me nogal onverschillig, de meninkjes in de columntjes, het ene gezond verstand tegen het andere. The right side always wins. Ik ben het al beu, dit schrijven, zo iets ècht proberen schrijven. Het interesseert me al niet meer. En iemand anders ook niet, ga ik van uit. Iemand Anders is niet geïnteresseerd.
5 opmerkingen:
le rapport entre moi
et surmoi paternel [maternel, exigeant]
est un puzzle
[835 aHeLpro]
Vreemd hoe het ritme verandert hier in huis. Heeft het met het zomeruur te maken? Slapeloos ben ik nog steeds. Vooral tijdens de nacht. En in de aller vroegste ochtenduren - wanneer ik zoek, ik zoek, ja, naar wat? - nu nog te koud voor de tijd van het jaar, want voor de tijd van het jaar staat de verwarming uit. Tegen de verarming. Rekeningen dienen op tijd betaald.
In het grote gebouw tegenover wordt raam na raam ontwaakt en meningen worden wakker in de huizen. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Sommige nog roestig - denk ik - op het vroege uur. Kranten en blogs zijn weer gepasseerd en het spoelsel van de columnisten blijkt redelijk voorspelbaar weer. Weinig cafeïne nog op de wereld.
En ik vraag me af: waarom kan ik geen mening schrijven? Iets pakkends bijv. over een wielrenner, een jongen met een slechte opvoeding, en seksime en feminisme enzo (maar dat blijkt al gebeurd) of over - ja, waarover? Dat waar men vliegen mee vangt, beesten die tegenwoordig best ook heel wat zuur kunnen verteren.
Wat zou het onderwerp nog kunnen zijn? Discriminatie, het milieu, godsdienst, politiek, mishandeling (van dieren, vrouwen en chocola), ... maar dan opinies hé. Onderbouwd en zo. En met het gelijk aan de eigen kant en de nodige verontwaardiging die toont dat men er de juiste mening op nahoudt.
Meningen zorgen voor interactie. Er is voor, er is tegen. Soms wat nuance. Er is schelden, provocatie, onverwachte reacties van een bekende die je niet verbazen, wel verbazen, laten lachen. En wat nog meer? Oh. Dat is het zowat. Het laat me nogal onverschillig, de meninkjes in de columntjes, het ene gezond verstand tegen het andere. The right side always wins.
Ik ben het al beu, dit schrijven, zo iets ècht proberen schrijven. Het interesseert me al niet meer.
En iemand anders ook niet, ga ik van uit.
Iemand Anders is niet geïnteresseerd.
qui ne serait, mais
het zou niet
[1880 kvashee]
[Texfno 121-16]
[4303 dedonat]
[12301 ffastla]
[enigiu 207]
hm hm
& ogen, wel 10
[psraelc 3162]
Een reactie posten