omnis autem privatione doloris putat Epicurus terminari summam voluptatem, ut
postea variari voluptas distinguique possit, augeri amplificarique non possit.
[ 39] At etiam Athenis, ut e patre audiebam facete et urbane
Stoicos irridente, statua est in Ceramico Chrysippi sedentis porrecta manu, quae
manus significet illum in hae esse rogatiuncula delectatum: 'Numquidnam manus
tua sic affecta, quem ad modum affecta
voor het verdwijnen komt eerst nog mos als verlossend vel voor een skelet, voor het sterven
het vlees van dit huis verteert, de tweede, de derde ronde van overleven,
nadat het hart, nadat het substantiële, nadat de raking van een hand - Midas? - ...
ik weet niet of ik gouden boeien wil
om me aan vast te houden
ik wil zand met wier gevlochten en verglaasd in de zon - de zon de zon, je mag er niet in kijken.
[...] geur tot aan de zwarte sterren, tot ver voorbij de Maan, en Venus en Mars en de Pleiaden
ogen van obsidiaan
[...] vrouw ruikt naar stervend leven, ze werpt
haar bloed in vuilnisbakken, laat het achter in Harare, London, Chicago, Rome,
Hwange, over de grens met Mexico... maar als ze dichtbij is neemt ze het terug
naar huis. En wacht tot de geur verstrijkt en de tijd en de maanden een twee veel
jaar
en ze achter zich leegte ziet - een spoor
in een wij
ze heeft de gratie van een schaap - herkauwt de dagen
dan de Spore die in het lichaam verspreid niets nodig heeft om te overleven.
er groeit mos op haar bloed - het lam
geslagen leven ingehaald
less than nothing is propere was
naakt aan de draad
burps
(& pardon)
hoofdstuk 7, § 11
hoofdstukken met tekort
hoofdstuk 12, §6, p. 12
dat met de tranen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten