kant noch klaar

parce que « toute chair est comme l’herbe,
toute sa gloire comme la fleur d’herbe;
l’herbe se dessèche, la fleur tombe

1 Petrus 1, 24 (Vert. Chouraqui)

de stilte breekt hij
somtijds
als een glas
scheurt een voorhang open
perst een spoor
het snijvlak
van het zwijgen door...

Dat het buiten waait: nóg de kale takken keren

en de zon vlokt vaal de wolken achtereen
- het kissen en grauwen van voor-maarts misbaar.
De klok raakt niet van slag en telt gestaag,

terwijl vanbinnen...

Dat ik de Kater sus:
"'t Is niets, het is maar wind",
Terwijl een ge-weten giert...

Ik herlees je rivier en herinner. Zoveel zoeken, vinden soms. Je stapt geen 2x in hetzelfde water, ook niet daar. Elk moment is een raam - open, dicht (x...) - tot het toeslaan van mijn kortsluitbegrijpen. Dan valt vol het licht, bots ik tegen zien, het zicht verandert door geslijp, gepolijster word ik niet, want het ander druipt en smeurt.
Weet! Weet dan toch! Lees en heb geweten.

Kwade tekens steken door de nacht, door kussens en door lakens, met joelende dromen, roepende geesten: "Tu deine Pflicht!"

Hoe dit te slapen leggen na alwéér een dag?
Als je maar las,
als je maar vond en las.

Het waait zo hard,
het huis is leeg.
Een muur begeeft.
Ik breek en breek en breek

ravage

(onafgewerkte tekst - in deze en andere reeksen)

weten waaraan men is

中国制造

't was nacht & halve dracht
rood de wijn
wit het koude feest op straat
de vingers uitgebeend
en rauw het grauw van
't woord
nu
nu 't donker peilloos keek
en schoepentoeren draaide

de wervelstroommachine
klopt me uit elkaar
er is geen spoed
nu
nu wacht ik in je zielezaal
waar elke klok ontbreekt
en kijk naar het ge-laat
van een Koffie-a-paraat

handwerk

By what road shall one go to the Land of Love ? If you seek him in the streets, you will repent the courtesan's greed for gold and luxury. If you approach a maiden's bed, it must end in lawful wedlock or punishment for seduction. Who would endure to awake reluctant desire for his lawful wife, forced to do a duty? Adulterous intercourse is the worst of all and has no part in love, and un­natural sin should be ranked with it. As for widows, if one of them is ill-conducted, she is anyone's mistress, and knows all the arts of harlotry, while if she is chaste she with difficulty consents, she is pricked by loveless remorse, hates what she has done, and having a remnant of shame shrinks from the union till she is disposed to announce its end. If you associate with your own servant, you must make up your mind to change places and become hers, and if with someone else's, the law which prosecutes for outrage on slaves not one's own will mark you with infamy. Omnia haec effugit Diogenes et palma hymenaeum cantabat, Laide non egens.

302.—Agathias Scholasticus - Anthologia Graeca

112

Daar was de zwakke buikpartij - geen mes zou antwoorden op kwetsbaarheid, geen vuur cauteriseren - en dan de ademvolle nek, besluitloos onbestemd, onzichtbaar dichtgeknepen. Zo klinkt geperste lucht van mensenmakelij. Ogen verloren in een zwarte zon, de leden lam, de lippen uitgestreept.
Armen sloten de deur bij het verdwijnen van haast die zich integer onthield van nog spreken.
De kamer werd leeg al was dit vermomd door een afwezigheid.
Het ijzelde voortijdig.

Maar niet hard genoeg.

el dedo y la luna

Un viejo proverbio oriental dice que cuando el sabio señala la luna, el necio mira el dedo, pero el dedo y la luna pertenecen a dos mundos diferentes, a dos realidades distintas.

(!)

(onafgewerkte tekst - in deze en andere reeksen)

étant donnés

Decord
Door mijn schuilgeraamte speelt capricieus de wind. Hij zucht en rammelt met mijn botten. Een bestand is zoek.

Gensre
Wat / sta / je / daar / t / schelde / n / van / de / polis / in / je / oren / antigif / dat / ijzerig / en / eenzaam / vast / besloten / tegengaat / dat / je /
vertrekt
comme il faut

cOuverture
Het dichtert in de oven. Gedachten hebben poten, sommigen vier, de meesten veel, die aan jou de diepste sporen. (W)arm aan bloed, rijk aan ogen, arenaal is dit gevecht, gratis en discreet. Komt dat zien, komt dat zien, de zitjes thuis staan achter een glas.
(peep*)

tOpscene
Ik lig op de grond. De Kater loopt over me heen. Lichaam of meubilair maakt voor hem geen verschil. Het is vermakelijk om deel te zijn van een parcours: de wildheid waarmee hij over mijn buik rent of zijn klauwen in mijn schedel zet, mijn vel doorprikt voor hij me begint te likken, de willekeur en de onvoorspelbaarheid tussen vleien en bijten, krabben en strelen.
Je noemde me object en ik reageerde volgens de formule.

monologje
De moet die je nu wat oudere lijf in mijn dijen drukt terwijl je magere bovenlid uit zijn hemdsmouw kruipt en hoe je languit rekt, je buik ontbloot, terwijl ik voren guts in je rug, de ochtenden vol koffie en stil genavigeer tot dan die ruk die je pijnlijk geeft, en eist... de dagen zijn geen tijd, maar materieel in inkt en kloppend bloed, een zucht, donker licht en het snijden van...
Ik ben een meubel in je huis, je valt me aan in mijn rug en ondertussen vertrouw ik het heel.

Voorlopig snot
Een woord is niets:
een lege fles
met water in, wijn, azijn, vergif.
De stop is zoek.
Soldaten van papier houden de vloedlijn droog.
Voorlopig.
Een woord is niets op zich.

Achter het doek
Staat op, schept poep en harkt de steentjes van de kattenbak.
Zet de kater dan te kakken.
Houdt het venster en de afloop o p e n


* polulaire blogtaal: ik kom eens piepen

(onafgewerkte tekst - in deze en veel andere reeksen)